Erzincan’da Vefa, Kardeşlik ve Eğitim

Tek Haber Ajansı Yönetim Kurulu Başkanı ve Genel Müdürü Abdurrahim Solmaz, Erzincan’da yaşanan duygu dolu bir olayı köşe yazısı ile gündeme taşıdı. Bir öğretmenin gözyaşları, Erzincan Valisi Hamza Aydoğdu’nun vicdanına dokundu. İçişleri Bakanı Ali Yerlikaya’nın da destek verdiği bu anlamlı olay, Türkiye genelinde büyük yankı uyandırdı.

“Kübra Öğretmen’in Sessiz Çığlığı

Erzincan’ın mütevazı sokaklarında, yorgun adımlarla ilerleyen bir öğretmen… Yüreğinde taşıdığı yük, gözlerinden taşan yaşla birleştiğinde bir çığlığa dönüştü. Öğretmen Kübra Aydın, belki günlerce düşünüp cesaret toplamıştı. Çünkü derdi kendi derdi değil, öğrencisinin hayaliydi.

Tesadüfen karşılaştığı Erzincan Valisi Hamza Aydoğdu’ya, belki bin yıllık bir yükün ağırlığıyla yaklaştı. Dudaklarından şu cümle döküldü:

“Sayın Valim… Bir öğrencim var. İstanbul Hukuk’u kazandı. Ama babası üç aydır yoğun bakımda… Ona burs lazım.”

Bu sözleri söylerken gözyaşlarına hâkim olamadı. Çünkü o sadece bir burs istemiyordu. O, bir evladın geleceğini, bir babanın duasını, bir ailenin umudunu dile getiriyordu.

Vali Aydoğdu, dikkatle dinledi. O an kalabalıklar, resmi programlar, protokoller bir kenara bırakıldı. İnsanlığın özü, vicdanın sesi galip geldi. Vali, öğrencinin numarasını istedi. Hemen aradı. Ona yurt ve burs desteği sağlanacağını söyledi. Ve ekledi:

“Akşam babanı ziyarete geleceğim.”

O an Erzincan’ın göğünde yeni bir ışık yandı.

Yaşanan bu hadise, sadece orada kalmadı. Erzincan Valisi Hamza Aydoğdu, yüreğinden dökülen cümleleri sosyal medya hesabından paylaştı:

“Erzincan’da vefa, kardeşlik ve eğitimin aynı cümlede buluşması; insanın içini ısıtan bir hakikat… Bu inceliğiyle bize vesile olan Öğretmenimiz Kübra Aydın’a bütün hissiyatımla teşekkür ediyorum. Hayat dediğimiz; dertle devayı, hastalıkla şifayı, hüzünle sevinci birlikte taşıyor. Yeter ki biz birbirimizin yükünü hafifletelim, birbirimizin yüreğine dokunalım. Dualarımızda şifa, gönlümüzde muhabbet, yolumuzda umut var…”

Bu satırlar, sadece Erzincanlıların değil, tüm Türkiye’nin yüreğine dokundu. Çünkü bu cümlelerde samimiyet, halkla kurulan gönül köprüsü ve devletin şefkati vardı.

Ali Yerlikaya’nın Samimi Tebriği

Bu manzaraya sessiz kalmayan bir isim daha vardı: İçişleri Bakanı Ali Yerlikaya. Vali Aydoğdu’nun paylaşımını gördü ve yüreğinden gelen şu sözleri yazdı:

“Kıymetli Kübra Öğretmenim… Öğrencimizin geleceği için gösterdiğin çabadan dolayı sana gönülden teşekkür ederim. Ve Sayın Valim… Devletimizin şefkatli elini bir kez daha yüreklerde hissettirdiniz. Tebrik ederim. Sevgili öğrencimizin babasına acil şifalar diliyorum. Eğitim hayatı başarılarla dolu geçer inşallah.”

Bu cümleler, devletin en üst makamlarından gelen bir teşekkür değil sadece; öğretmenin gözyaşına karşılık bir dua, bir babanın hastalığına moral, bir evladın yoluna ışık oldu.

Devletin Gücü, Milletin Duası

Erzincan’da yaşanan bu tablo, bize bir hakikati yeniden hatırlattı: Devletin gücü, tankıyla tüfeğiyle değil; mazlumun gözyaşını silmesinde, yetimin başını okşamasında, bir öğrencinin elinden tutmasında saklıdır.

Bir öğretmenin gözyaşından doğan bu hikâye, aslında hepimize ders oldu. Biz birbirimize sahip çıktıkça yaralarımız sarılır. Biz birbirimizin yükünü hafiflettikçe yollarımız aydınlanır. Bir vali, bir bakan ve bir öğretmenin kalbi aynı duyguda birleştiğinde; orada sadece bir yardım değil, koskoca bir milletin yeniden kenetlenmesi ortaya çıkar.

Bu olay, sadece bir öğrenciye sahip çıkmak değildi. Bu olay, Türkiye’nin gençlerine dair bir umut mesajıydı.

Çünkü gençlik, bu ülkenin yarınıdır. Hukuk Fakültesi’ni kazanan o öğrenci, yarının adalet kürsüsünde belki hâkim, belki savcı, belki avukat olacak. Onun adalet terazisini doğru tutması, milletin geleceğini şekillendirecek.

Gençlere sahip çıkmak; sadece burs vermek, yurt ayarlamak değil, onlara güven vermek, “Senin arkanda devletin var” diyebilmektir. İşte Erzincan’da yaşanan bu olay, bütün gençlere verilmiş en büyük moral mesajıdır.

Hz. Ömer’in Adaletinden Bugüne

Hz. Ömer döneminde valiler, halkın içine karışır, onların sofrasına oturur, dertleriyle dertlenirdi. Gece sokaklarda dolaşır, aç kalan kimse var mı diye bakardı. Halkın gözyaşı, onun yüreğinin sızısı olurdu.

Bugün Erzincan’da yaşanan bu tablo, bize o büyük adalet günlerini hatırlattı. Çünkü gerçek vali, makamının ihtişamıyla değil; halkının gönlüyle ölçülür. Gerçek yönetici, odasına kapılarını kapatan değil; halkının derdine koşandır.

Son Söz ve Dua

Hayat; acılarla sevinçlerin, gözyaşlarıyla tebessümlerin iç içe geçtiği bir yolculuktur. Bu yolculukta bazen bir öğretmenin çabası, bazen bir valinin vicdanı, bazen de bir bakanın duası bize yol gösterir.

Erzincan’da yaşanan bu olay, hepimizin yüreğine dokundu. Çünkü orada sadece bir öğrenciye burs verilmedi; aslında bir toplumun yarınlarına umut ekildi. Orada devletin şefkati, milletin duasıyla buluştu.

Bugün gönül rahatlığıyla diyebiliriz ki: Türkiye’nin kalbi Erzincan’da yeniden çarptı. Vefa, kardeşlik ve eğitim aynı cümlede buluştu.

“Ya Rabbi, gönüllerimize merhamet, yüreklerimize sabır, yollarımıza umut ver. Hastalarımıza şifa, gençlerimize başarı, milletimize birlik ve beraberlik ihsan eyle. Devletimizi güçlü, yöneticilerimizi adil, geleceğimizi aydınlık eyle.

Âmin.””